Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που λέμε, εγώ το σκέφτηκα αυτό; Εγώ το έκανα αυτό; “Αυτό πρέπει να κάνω!” Τι συμβαίνει αυτές τις στιγμές;
Είναι οι στιγμές που μιλάει η αλήθεια από μέσα μας… Φωνάζει αυτό που πραγματικά είμαστε και που πρέπει να κάνουμε σε αυτή τη ζωή.
Πολλές φορές κι εγώ ο ίδιος λέω ή κάνω πράγματα που εντυπωσιάζουν όχι μόνο εμένα, αλλά και τους ανθρώπους γύρω μου.
Και σκεφτόμουνα συχνά, γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Ήταν οι στιγμές που συζητούσα με την αλήθεια.
Κάτι τέτοιες στιγμές συμφωνούμε όλοι κατά έναν περίεργο τρόπο, όλοι έχουμε την ίδια άποψη για τα πράγματα.
Μπορεί ο καθένας να έχει τη δική του φωνή, τον δικό του τρόπο, το συμπέρασμα όμως είναι πως, όταν μιλάει η αλήθεια από μέσα μας,
τότε μιλάμε την ίδια γλώσσα. Γιατί είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό.
Είμαστε όλοι άνθρωποι!
Eγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, πολλές φορές στη ζωή μου, συμβαίνουν πράγματα που με στεναχωρούν και δεν με αφήνουν να προχωρήσω, πώς μπορώ να το αλλάξω αυτό;
Αλήθεια: Αυτά που συμβαίνουν δεν αλλάζουν, αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι με ποια μάτια θέλεις εσύ να τα κοιτάξεις. Με τα μάτια της λογικής που έχεις στο πρόσωπο ή με τα μάτια της καρδιάς;
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, η ζωή είναι άδικη;
Αλήθεια: Η ζωή είναι άδικη μέχρι εσύ να ανακαλύψεις γιατί ήρθες σε αυτόν το κόσμο. Μετά ασχολείσαι μόνο με αυτό, δεν έχεις χρόνο να σε αδικήσει κάποιος.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, συνεχώς στο δρόμο μου βρίσκω εμπόδια, τι να κάνω;
Αλήθεια: Ένα εμπόδιο υπάρχει σε αυτή τη ζωή: το εμπόδιο να γνωρίσεις τις δυνατότητές σου! Όταν το ξεπεράσεις αυτό, τότε όλα είναι δυνατά.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, πιστεύεις στη μοίρα και στην τύχη;
Αλήθεια: Αν υπάρχει μοίρα και τύχη τότε εσύ γιατί να γίνεσαι καλύτερος, να μορφώνεσαι, να δουλεύεις, να προσέχεις, να προβλέπεις τι να κάνεις αν κάτι δεν πάει καλά, να έχεις πλάνο δράσης, να φτιάξεις οικογένεια και να μεγαλώσεις σωστά τα παιδιά σου, να κάνεις θυσίες για τον σύντροφό σου, να βελτιώσεις τα οικονομικά σου, να γίνεις πιο σοφός, να μάθεις από τα λάθη σου ή από τα λάθη των άλλων για να μην τα επαναλάβεις; Η τύχη και η μοίρα απλά είναι υπέρ σου, όταν κάνεις όλα τα παραπάνω.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, σκέφτομαι θετικά στη ζωή μου, πιστεύεις θα πετύχω αυτά που θέλω;
Αλήθεια: Όταν για αυτά που σκέφτεσαι έχεις ένα ρεαλιστικό πλάνο δράσης, τότε θα γίνουν πραγματικότητα.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, κάθε αρχή είναι και δύσκολη;
Αλήθεια: Μην ξεκινήσεις από την αρχή! Ξεκίνα από το τέλος και σχεδίασέ το. Μετά έλα ανάποδα στην αρχή και πλέον ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, θέλω να μάθω να ζω, τί μου προτείνεις να κάνω;
Αλήθεια: Μάθε να αγαπάς, τότε θα μάθεις και να ζεις.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, πώς μπορώ να καταλάβω αν η μέρα μου έχει νόημα, ποιά είναι η μονάδα μέτρησής της;
Αλήθεια: Η καλύτερη μονάδα μέτρησης, είναι το πόσες φορές έχεις χαμογελάσει μέσα στη μέρα σου.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, πολλές φορές πονάω ή νιώθω άσχημα για κάτι που μου συμβαίνει τι να κάνω;
Αλήθεια: Το αρνητικό συναίσθημα είναι ένα μήνυμα ότι κάτι χρειάζεται να αλλάξεις. Είναι πολύ καλό που υπάρχει.
Σε προστατεύει από το να δημιουργήσεις μεγαλύτερη πληγή και μεγαλύτερο πόνο.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, νοιώθω ότι είναι πολύ δύσκολο να ευτυχήσω. Γιατί μου συμβαίνει αυτό;
Αλήθεια: Είναι γιατί σκέφτεσαι πώς να ευτυχήσεις μόνο εσύ. Όταν αρχίσεις να σκέφτεσαι πως θα ευτυχήσουν οι άνθρωποι γύρω σου,
τότε όλα γίνονται πιο εύκολα ώστε να ευτυχήσεις και εσύ.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, πολλές φορές απογοητεύομαι και νομίζω πως η ζωή είναι… ολόκληρη επιστήμη. Τί να κάνω;
Αλήθεια: Μα είναι επιστήμη και εσύ χρειάζεται απλά να καταγράψεις τα αποτελέσματά σου μέχρι σήμερα. Ό,τι σου δουλεύει κάνε το ακόμα καλύτερο
και όλα εκείνα που δεν δουλεύουν, άλλαξέ τα!
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, πιστεύω ότι αυτός είναι ο χαρακτήρας μου και δεν μπορώ να αλλάξω, τι να κάνω;
Αλήθεια: Αν συνεχίσεις να σκέφτεσαι έτσι, χάνεις τα μηνύματα και τη σοφία της ζωής. Μεγαλώνεις και η συμπεριφορά σου είναι όπως ενός μικρού παιδιού χωρίς εμπειρίες ζωής.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, πάντα σκέφτομαι το τι θα πουν οι άλλοι για εμένα και προσέχω τι λέω, είναι σωστό αυτό;
Αλήθεια: Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό. Οι άλλοι έτσι κι αλλιώς δεν ακούν τι τους λες, βλέπουν τι κάνεις.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, είναι σωστό να κατηγορούμε τους άλλους για αυτά που μας συμβαίνουν;
Αλήθεια: Το μοναδικό άνθρωπο που μπορείς να κατηγορήσεις για αυτό που σου συμβαίνει είναι τον εαυτό σου.
Αν κατηγορήσεις αυτόν, τότε όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, βλέπω ότι μου λείπουν πολλά υλικά αγαθά και νιώθω ότι δεν μπορώ να είμαι χαρούμενος χωρίς αυτά, τι να κάνω;
Αλήθεια: Να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι; Εάν ζούσες πριν χιλιάδες χρόνια που δεν υπήρχαν αυτά τα αγαθά, τι θα σε έκανε χαρούμενο;
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, κάνω ότι κάνουν οι περισσότεροι και δεν μπορώ να πετύχω τον στόχο μου γιατί;
Αλήθεια: Κάνε ότι κάνουν αυτοί που τον έχουν πετύχει τότε. Μην εστιάζεις στους περισσότερους, αλλά στους επιτυχημένους.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, στο σπίτι μου έχω δημιουργήσει ένα κλίμα να νιώθω χαρούμενος, έχω τα πάντα εκεί,
αλλά είναι κάποιες φορές που και πάλι δεν τα καταφέρνω να χαρώ…Γιατί;
Αλήθεια: Απλά γιατί η χαρά δεν δημιουργείται με… τεχνητά μέσα. Η χαρά πηγάζει από μέσα μας και η πρώτη ύλη της είναι η αγάπη.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία;
Αλήθεια: Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία, όμως η ευτυχία, η ευγνωμοσύνη, η δράση, η πίστη, μπορούν να φέρουν τα πάντα.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, θέλω να ζήσω ελεύθερος τι να κάνω;
Αλήθεια: Αν θέλεις να ζήσεις ελεύθερος, μάθε να αγαπάς, με την αγάπη όλα τα δεσμά εξαφανίζονται.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, φοβάμαι τον ανελκυστήρα όταν μπαίνω μέσα, νομίζω ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Αλήθεια: Είναι αλήθεια αυτό;
Εγώ: Όχι, δεν είναι.
Αλήθεια: Τότε δες την αλήθεια.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, κάποιες φορές λειτουργώ πολύ εγωιστικά, έτσι όμως νιώθω ότι προστατεύω τον εαυτό μου, είναι καλό αυτό;
Αλήθεια: Είναι καλό να είσαι εγωιστής όταν δεν αφήνεις κανέναν να ορίσει το πώς νιώθεις. Επιτυχία είναι να νιώθεις όπως εσύ θέλεις…
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, σκέφτηκα να κάνω κάτι αλλά -θεωρητικά- είναι αδιανόητο να γίνει. Τί να κάνω;
Αλήθεια: Οτιδήποτε δεν υπάρχει, είναι αδιανόητο να γίνει. Όμως, ό,τι έχουμε σήμερα, κάποτε ήταν αδιανόητο να γίνει και έγινε. Άρα είναι τελικά το δικό σου αδιανόητο;
Εγώ: Αλήθεια έχεις δίκιο, ξεκινάω αμέσως να το κάνω πραγματικότητα.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, δεν μου είναι καθόλου βολικό να κάνω τα απαραίτητα για να πετύχω τους στόχους μου, πώς μπορώ να το αλλάξω;
Αλήθεια: Ενώ το να μην πετύχεις τους στόχους σου, είναι βολικό για εσένα;
Εγώ: Όχι, δεν με βολεύει καθόλου.
Αλήθεια: Τότε ξεκίνα να κάνεις αυτό που θα σε βολέψει.
Εγώ: Αλήθεια, να σε ρωτήσω, περιτριγυρίζομαι από κακούς ανθρώπους και δεν ξέρω τι να κάνω.Έρχονται συνεχώς στη ζωή μου.
Αλήθεια: Δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι, μόνο κακές συμπεριφορές. Όλοι οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι από την αγάπη δύο ανθρώπων. Αυτό είναι το βασικό συστατικό τους.
Εγώ: Και πώς τους αντιμετωπίζω;
Αλήθεια: Με αγάπη.
Περισσότερες συμβουλές της αλήθειας εδώ
